Ik heb er al eerder aandacht aan besteed. Dat kun je hier lezen. Sensitief betekent gevoelig. Maar wat wordt daar nou mee bedoeld?
Meer informatie over sensitief zijn vind je op de Amerikaanse website www.hsperson.com van dr. Elaine Aron. Zij heeft tientallen jaren onderzoek gedaan en veel geschreven. Binnenkort komt er een docufilm uit, Sensitive, the movie. Zij geeft aan dat 15-20% van de mensen sensitief is, en een deel daarvan hoogsensitief. Dat is altijd al zo geweest.
In de zakelijke, consumeren-maatschappij zijn de waardevolle eigenschappen van deze mensen wel eens naar de achtergrond verdwenen. Heel jammer. Een op de vijf, dat betekent ook een op de vijf kinderen.
Hoe ervaren zij een (drukke) schoolklas? Hoe spelen zij het liefst? Natuur of drukke stad? Museum of speeltuin?
Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
SingleMoeder.nl 
Allereerst wil ik je als supermam weer welkom heten en je meedelen dat het volkomen ‘normaal’ is om je once in a while, even terug te trekken en orde op zaken te stellen.
Ik heb je verhaal met heel veel aandacht en plezier gelezen en kan niets anders dan me aansluiten bij jouw visie als moeder.
Er wordt inderdaad geëtiketteerd en dat puur om medicatie al in een vroeg stadium bij kinderen te gebruiken ten behoeve van het experimenteren.
Ook mijn kind is bijna bestempeld als ‘probleemkind met gedragsproblemen’ maar dat ging hem toch echt niet worden. Single mom of geen single mom, mijn kinderen krijgen niet ten onrechte een stempel opgedrukt met alle maatschappelijke gevolgen van dien.
Wat is in mijn geval de remedie geweest en tegelijkertijd het bewijs dat de informatie vanuit school, de rapportages, hun bevindingen, het gebrek aan kennis als leraar voor de klas wat betreft diversiteit gekeken naar de achtergrond van kinderen, is een verhuizing van het oosten terug naar het zuiden.
En weet je wat helemaal frappant is? Er is sinds onze verhuizing geen vuiltje aan de lucht gekeken naar het gedrag van mijn kinderen. Ze zijn gelukkig (spreken dit ook zelf uit), ze behalen hoge cijfers op school, ze sporten met veel plezier en ze hebben zich in een mum van tijd aangepast aan hun nieuwe omgeving.
Dit heeft mij als single mom toch echt aan het denken gezet en tegelijkertijd gemaakt dat ik mezelf toch echt een schouderklop (misschien wel meerdere hoor hihi) heb gegeven.
Als ik niet op ‘het systeem’ was gaan zitten en de leraren ben gaan evalueren, monitoren, corrigeren etc… dan hadden mijn kinderen nu willens en wetens en waarschijnlijk vanuit het systeem gedwongen aan de medicatie gezeten.
Ik als single mom van bijna 4 zeg dan ook: ken je eigen krachten en omarm deze. Er is niemand zo uniek als jij!
LikeLike