De stoomboot komt er aan mama

De stoomboot komt eraan mama!”

=== mijn eerste column ooit. Geschreven in november 2010 ===

Daar gingen we dan, filmcamera en fototoestellen in de tas, op weg naar de Sinterklaas intocht bij ons in de buurt. Een vriendin uit de straat vond het gezellig om mee te gaan, een zegen. Nu heb ik unieke filmbeelden waar we samen op staan. Dat zijn toch van die dingen waar je als single moeder vantevoren over na moet denken, anders lukt zoiets niet. Er was wel veel batterijen paniek (twee fotocamera’s en een telefoon die niet wilden doen wat wij wilden, namelijk foto’s maken) maar gelukkig was er dus een filmcamera en een mobiele telefoon om de eerste echte intocht, voor ons samen, van Sinterklaas vast te leggen. Gek genoeg lijk ik het zelf allemaal veel leuker te vinden dan mijn zoontje. Ik heb de afgelopen dagen Sinterklaasliedjes gedraaid, naar het Sinterklaasjournaal gekeken (als ik op tijd thuis was) en op de kinderopvang is ook genoeg aandacht besteed aan het feit dat de goedheiligman uit Spanje komt met de stoomboot en zijn Pieten, maar vooral met veel pepernoten en cadeautjes!

Toen alle kinderen met hun ouders op het plein waren aangekomen, waar Sinterklaas cadeautjes uitdeelde, was een cadeautje in ontvangst nemen opeens toch iets met grote prioriteit. En toen was hij er klaar mee. De muziek was te hard, niets was meer leuk, moe gezichtje, ‘op je nek zitten, mama’…

Het lijkt een wisselwerking tussen ons, ik vergeet steeds tekeningen te maken voor Sinterklaas, de schoen te zetten, samen te zingen, maar hij is er ook helemaal niet mee bezig. Hij kent wel ‘Sinterklaas kapoentje’ en ‘Zie ginds komt de stoomboot’ uit zijn hoofd, maar hij kijkt veel liever naar zijn eigen vertrouwde dvd-tjes of pakt de groene Lego bak en gaat torens bouwen.

Het maakt allemaal niet zo heel veel indruk op mijn kleine mannetje, die toch al bijna 3 jaar is. Hij vindt het gewoon niet leuk! De boot zien aankomen, dat was spannend, en pepernootjes krijgen van de Pieten ook, maar dat was het dan. Het was voor hem veel interessanter om te ontdekken welke vriendjes en vriendinnetjes er ook waren. Alsof het moment delen voor hem belangrijker is dan het moment meemaken. Op zich een gedachte die mijn moederhart doet smelten.

Als ik toch aan smeltende moederharten denk, 3 jaar geleden zat ik voor de televisie met een 11 maanden oude baby naar de intocht van Sinterklaas te kijken (iets dat ik jarenlang heb gemeden, was te pijnlijk al die blije kindergezichtjes tegenover mijn megamoederwens die niet vervuld was), en ging er een hele doos Kleenex doorheen. Dat het nu voor mij ook mogelijk was, na zoveel jaar, om dit grootse feest met mijn kind, mijn eigen kind mee te kunnen maken. Ik geloof niet dat mijn zoontje er toen veel van mee heeft gekregen, maar nu, 3 jaar later, kan ik het moment nog zo oproepen. Vanmorgen dacht ik daar weer even aan terug, door alle blije kindergezichtjes aan de kade, lekker keiharde sinterklaasmuziek uit de luidsprekers … het geeft een ongedwongen blij gevoel, dat eigenlijk wel de hele dag mag duren.

Niets anders doet er op dat moment toe, de wereld is dan gewoon stoomboot, Sinterklaas en Zwarte Piet. Meer niet. Heerlijk. O ja, en vanmorgen, ter ere van de intocht, hebben we lekker ontbeten met warme banketstaaf. ‘Heel lekker, mama!’

 

(c)  Single Moeder http://www.singlemoeder.nl
(mijn zoontje heet Miko Ray en hij wordt in december 3 jaar)

Advertenties

De Borstvoeding Bijbel

Stefan Kleintjes heeft, samen met Gonneke van Veldhuizen, een 2e editie uitgebracht van Het Boek dat je Moet Hebben als je zwanger bent: Het Nieuwe Borstvoedingsboek.

Ik ben gevraagd een recensie te schrijven, wat ik met liefde doe. Als je zwanger bent, verandert niet alleen de hele wereld om je heen, maar ook van alles in jezelf. Het wonder van het leven, er groeit een baby, leven, in jou. En als die baby wordt geboren, dan wil hij of zij maar 1 ding: borstvoeding. Baby’s kunnen wel 6 maanden leven op puur borstvoeding. Magisch is het, magistraal. Borstvoeding is zoveel meer dan alleen ‘eten en drinken’,  het is ook het beste middel voor troost, geborgenheid, en het versterken van het immuunsysteem.  Het heeft ook invloed op de intelligentie van je kind, en als je gaat googelen, kom je oneindig veel pluspunten tegen. Niet zo raar, de mens gaat al een aardig tijdje mee en de flesvoeding bestaat pas sinds een kleine 100 jaar. In het begin was dat koemelk gemengd met water en wat meel en suiker erin…

Dit boek is volledig en zou standaard aan iedere zwangere vrouw gegeven moeten worden. Enorm veel informatie, weetjes, do’s and don’ts, oplossingen, elk denkbaar onderwerp gerelateerd aan borstvoeding is vermeld en besproken. Ik ben blij te lezen dat er zeer goed wordt ‘opgetreden’ tegen de onzin van ‘je kind moet zelfstandig in slaap vallen met een paar weekjes, je kind moet je laten huilen, je kind mag niet in jouw kamer slapen, borstvoeding kun je skippen, het is niet goed want je kunt het niet meten, baby’s moeten direct wennen aan voedingsritme,’ etc.

Borstvoeding is wat de soort mens al tienduizenden jaren in leven heeft gehouden. Het is de natuur. In dit boek ga je terug naar jezelf, naar de kern. Als je het uitleest, boek steunend op je dikke buik, ben je voorbereid en voorkom je veel onbeantwoorde vragen of zelfs paniek. Daar zit je niet op te wachten als kersverse moeder.

HET BOEK

Er valt zoveel te zeggen dat ik gewoon woorden gebruik, anders wordt deze blog recensie ook een boek 🙂

zwangerschap | geboorte | kraamtijd | voeding | gezondheid | stuwing | tepelproblematiek | aanleggen | voeden in het openbaar | borstvoeding en werken | voeden op aanvraag | tweeling | prematuur | toeschietreflex | tandjes | moedermelk | donormelk | medicatie | keizersnede | zorgverleners | immuunsysteem | troost | geborgenheid | liefde 

WAAROM JE DIT BOEK GEWOON MOET HEBBEN

Als je zwanger bent, heb je geen idee hoe het zal zijn als je straks je kindje vasthoudt. Het boek is zo fijn geschreven, de liefde druipt er vanaf. Heerlijk om te lezen. In de zwangerschapsmaanden leef je toe naar je eigen mama-baby cocon, het leven komt op tempo schildpad te staan. Je gaat intens genieten van de momenten met je kleintje. Dit boek (te koop via de website Kenniscentrum Borstvoeding of via bol . com) is los van alle honderden tips, feiten, weetjes, trucjes – vol top tekeningen en super foto’s – een fantastische voorbereiding, zeker ook mentaal op de eerste maanden als moeder.

Voor mij is het alweer even geleden, de borstvoedingstijd. Ik heb altijd gevoed op aanvraag, tot zo lang mijn kinderen het wilden. Ik heb intens genoten, ook als was ’t soms zwaar. De gedachte dat het de beste basis is voor het leven van je kind, en de niet te evenaren intimiteit, dat waren de 2 redenen dat borstvoeding prioriteit no 1 was in de eerste jaren.

Wat ook vermeld mag worden, als ik toen niet de consulten had gehad van Stefan, was ik na 3 maanden al gestopt. Ik wist er zelf te weinig van, en mijn omgeving van familie tot zogenaamde deskundigen (zelfs artsen) begonnen direct over flesjes, en ach, je moet het jezelf niet moeilijk maken, Zijn tips waren goud. Hij is mijn held!

Regeldagen

Alle moeders kennen ze – de regeldagen. Als je kindje klein is, in de babyfase, zijn er van die dagen dat het allemaal niet lekker loopt, je kind lijkt ‘ontregeld’. Op die dagen willen ze het liefst de hele dag aan je vastgeplakt zijn, drinken vaker dan gewoonlijk. Op zo’n dag kom je vrijwel nergens aan toe, omdat je kind nonstop je aandacht vergt.

Op wonderlijke wijze verdwijnen de regeldagen blijkbaar zodra je kind, als je daar voor kiest, arriveert op een kinderdagverblijf. En dan komen ze noooooit meer terug. Daar ben ik het niet mee eens.

Als je erover na denkt, is dat natuurlijk raar. Alsof je na je baby tijd nooit meer een regeldag zou kunnen hebben. Kinderen zijn volop in ontwikkeling. Men bedenkt ook allerlei nieuwe termen, waardoor het lijkt alsof de regeldagen zijn verdwenen. Na regeldagen komen ontwikkelingssprong, groeispurt en dan komt de puberteit, dan heel lang niks(geloof ik niks van!), en dan de overgang. Ja, ook bij mannen!

Je hele leven lang ben je in ontwikkeling, zowel fysiek als mentaal. Kinderen groeien op in deze 21e eeuw, het computertijdperk, de digitale tijd, een online wereld. Bij alles wat je kunt of wilt kiezen zijn er 100 mogelijkheden. Dat kinderen, en iedereen eigenlijk, gebaat zijn bij voldoende rust en ontspanning, weten we allemaal. Maar dat de regeldagen je hele leven bij je blijven, is een eye opener.

Bij kinderen merk je het dat ze ineens heel dwars zijn, op die dagen dat het echt absoluut niet uitkomt, of ze willen de hele dag bij je zijn, knuffelen, aan je hangen. Op die dagen is er zeer waarschijnlijk sprake van een regeldag.

Ze hebben veel te verwerken gehad, prikkels, indrukken, nieuwe dingen. En dan is ook nog hun lichaam is volop in ontwikkeling. En dan zoeken ze geborgenheid, veilig voelen, hulp en steun, bij jou, de ouder. Probeer die dagen te herkennen, volg je kind en geef ze die liefde en aandacht waar ze om vragen. Ze hebben je nodig.